29 januari 2018

VRIJHEID

‘“…de waarheid zal jullie vrij maken.” Toen zeiden ze tegen Hem: "Wij stammen af van Abraham en we zijn nooit slaven geweest. Wat bedoelt U als U zegt dat we vrij zullen worden?" Jezus antwoordde: "Luister goed! Ik zeg jullie dat iedereen die slechte dingen doet, een slaaf is van het kwaad. Een slaaf blijft niet voor altijd in het huis waar hij woont, maar een zoon wel. Pas als de Zoon jullie heeft vrijgemaakt, zullen jullie werkelijk vrij zijn.’
‭‭Johannes‬ ‭8:33-36‬ ‭‬‬‬‬

Wat is ‘vrij worden’ wanneer je niet gevangen zit? Of kan gevangenschap ook iets anders zijn dan gevangen zitten in een cel of leven als een slaaf? 
De Joden waar Jezus mee sprak in dit bijbelgedeelte snapten niet goed wat Hij bedoelde. Ze zaten toch helemaal niet gevangen, hoe moest de waarheid hen dan vrij maken?

Ondanks dat je vrij bent, kan je je soms toch gevangen voelen of slaaf. Gevangen in je onzekerheid, je ziekte, je eenzaamheid, je verdriet…. Of slaaf van je angst, je boosheid, je hebzucht, je lusten…. 
Jezus bedoelde hier niet letterlijke gevangenschap, maar geestelijke gevangenschap. Een gevangenschap waar Hij je van wil bevrijden!

Dat zegt niet per sé dat je ook bevrijd wordt van je ziekte, maar wel van de greep die je ziekte op je heeft! En je bent ook niet zomaar van je onzekerheid verlost, maar wel van de grip die je onzekerheid op je heeft. Het zegt ook niet dat je nooit meer angstig zal zijn, maar de angst houdt je niet meer tegen om je leven ten volle te leven. Je lusten zouden ook niet als sneeuw voor de zon verdwijnen, maar je leert ze te bedwingen op de momenten dat dat nodig is.

In mijn omgeving kom ik veel mensen tegen die met gevangenschap worstelen. Ik merk ook dat juist mijn verhalen over angst, depressie en strijd het meest gelezen worden en ook de meeste reacties los maken. Blijkbaar zijn er veel mensen die er herkenning in vinden en zelf ook de gevolgen ervaren van ‘gevangenschap’. 

Ik hoop dat dit een bemoediging voor je mag zijn: Jezus wil je bevrijden uit je gevangenis! Hij wil je laten zien hoe je ondanks je verdriet, je ziekte, je pijn, je angst, je boosheid, je hebzucht, je onzekerheid of wat dan ook, toch vrij mag leven! 
Het leven met God maakt je leven niet probleemloos. Je zal in deze wereld altijd dingen tegen blijven komen waar je tegen moet strijden. Maar je kan ondanks de strijd, toch een vrij hart hebben.

Een hart dat zich geliefd voelt, waardoor onzekerheid langzaamaan verdwijnt, een hart dat ondanks verdriet kan juichen, een hart dat ondanks angst toch stappen durft te zetten, een hart dat zo gevuld is met liefde dat de boosheid, hebzucht en lusten steeds meer op de achtergrond raken, een hart dat zo compleet is dat de gebrokenheid van ziekte geen grip meer heeft op je toekomstbeeld.

Pas als de Zoon ons heeft vrijgemaakt, zullen we werkelijk vrij zijn!

Ik kan me voorstellen dat deze tekst vragen oproept. Ik heb zelf ervaring in deze vrijheid. God heeft me vrijgemaakt van verschillende zaken die ik hierboven noem.
Als je hier met me over door wilt praten mag je me gerust een mailtje sturen (zie ‘contact’) of hier onder een reactie achterlaten!




De artikelen met het label 'Bewijsmateriaal' laten mijn persoonlijke ervaringen zien waarin ik door gebed, een ervaring, een gevoel, een ontmoeting, of iets dergelijks een ontmoeting met God heb gehad, of door God geleid ben. Al deze momenten zijn mijn bewijzen voor het bestaan van God!
Er zijn in mijn leven al veel van dit soort momenten geweest en ik probeer dit in de loop van de tijd te beschrijven in verschillende verhalen....


26 januari 2018

HET FUNDAMENT VAN JE LEVEN

Ken je de gelijkenis van de man die een huis bouwt op een rots en de man die een huis bouwt op het zand? (Math. 7:24-28)
Wat is volgens jou de rots? En wat is het zand? De rots was voor mij altijd wel duidelijk: dat was Jezus of God, een rots om op te bouwen. En het huis op het zand was een leven zonder God, dat tijdelijk wel overeind bleef, maar uiteindelijk in elkaar zou storten.
Pas deze week las ik deze gelijkenis met nieuwe ogen en ontdekte ik een heel andere betekenis. Heel verfrissend om een opleiding te volgen, waarbij je nieuwe inzichten voorgeschoteld worden, waardoor je ogen open gaan voor een heel nieuw verhaal.

‘(Jezus zei tegen zijn leerlingen:) "Lúister niet alleen naar wat Ik zeg, maar dóe het ook. Dan lijk je op een verstandig man die zijn huis op rotsgrond bouwde.’ (Math 7:24)
De rotsgrond heeft alles te maken met luisteren en doen! Wanneer je naar Jezus luistert en het ook doet, dán lijk je op een verstandig man, die zijn huis op rotsgrond bouwde!
Het fundament is het vasthouden van Gods woorden en lessen en er naar leven, ook wanneer er stormen razen in je leven!

Stel; het leven gaat je voor de wind! Je gaat naar de kerk, luistert naar Gods woord, leest de Bijbel en je bidt. Het is een fijne gewoonte, waar je je graag aan vast houdt en het is op die manier een deel van je leven geworden. Maar zodra je moeilijke dingen tegen komt in je leven is het een opgave om nog naar Gods woorden te luisteren. De kerk bezoeken lukt je niet en bidden, daar heb je helemaal geen puf meer voor. Langzaam spoelt het zand onder je leven vandaan en heb je weinig houvast. Je raakt je geloof kwijt, vraagt je af waar je dit aan verdient hebt en je raakt steeds verder bij God vandaan….

Maar het kan ook zo; je leert God kennen in je leven, je leest de Bijbel en gaat naar de kerk. Je omringt je met mensen die je wegwijs kunnen maken in het leven met God. Je bekijkt hoe je Gods woord praktisch toe kan passen in je leven en stap voor stap leer je te leven met God aan je zij. Je leert Hem steeds beter kennen en ontdekt hoeveel God van je houdt en in alles met je mee wil gaan. Maar je leert ook dat je iedere keer zelf een keuze moet maken om die weg met Hem te gaan.
Wanneer er moeilijke dingen in je leven gebeuren weet je dat je die weg met God mag gaan. Dat maakt de weg zelf niet makkelijker, maar het biedt je wel de troost en de hoop die je juist op die moeilijke weg zo nodig hebt!
Het luisteren naar God en Zijn woord toepassen in je leven geeft je een rotsvast fundament wanneer de storm om je heen giert.

Niet het woord van God is het fundament, maar dat wat jij met Zijn woord doet kan het fundament worden van je leven! En door je keuzes heen wil Hij je die stevige Rots bieden!
Ken jij Hem al als die God? Ik hoop dat je het waard vindt om uit te gaan zoeken wie God is en hoe Hij echt deel kan zijn van je leven. Want als ervaringsdeskundige weet ik dat Hij je ondanks moeilijke dingen in het leven een hoopvolle toekomst aanreikt en je dwars door de stormen heen leidt zonder dat je huis in elkaar stort!


‘Als je in de verleiding komt om verkeerde keuzes te maken, is het heerlijk voor je als je toch voor het goede kiest en aan je geloof vasthoudt. Want dan zal de Heer je het eeuwige leven geven. Dat is de beloning die Hij heeft beloofd aan de mensen die van Hem houden. Maar je mag nooit zeggen dat Gód jou op de proef stelt. Want God kan niet door het kwaad verleid worden om iets slechts te doen. En Hij doet Zelf ook niemand kwaad om iemands geloof op de proef te stellen.’
‭‭Jakobus 1:12-13

21 januari 2018

ALS HET NIET GAAT...


Ik kom ’s ochtends thuis, heb de kinderen naar school gebracht. Boven liggen onze dochter, maar ook mijn man nog in bed. Ik hang mijn jas op de kapstok, loop naar de koelkast en maak mijn ontbijt klaar. Ondertussen laat de waterkoker me met een piep weten dat het tijd is voor een kop thee.
Nog even genieten van de rust in huis, de ruimte voor mij alleen… Even alleen met mijn eigen gedachten en eigenlijk vooral met geen gedachten. Een leeg hoofd…
Boven hoor ik de douche aangaan. Na mijn ontbijt haal ik ons ‘zonnetje in huis’ uit bed. Een glimlach van oor tot oor straalt me tegemoet. ‘Wat ben je vrolijk lieverd!’, zeg ik tegen haar, terwijl ze haar armen stijf om m’n nek klemt en haar hoofd op mijn schouder legt.
Samen gaan we naar beneden en na haar ontbijt huppelt ze vrolijk door de kamer. De hele kast met speelgoed  wordt leeg getrokken en ik zie een onbezorgd meisje genieten van deze nieuwe dag, met allemaal nieuwe uitdagingen en leermomenten.

Dit alles staat in schril contrast met de blik in de ogen van mijn man, die even later beneden komt. Met een glimlach groet hij onze dochter, slaat z’n armen om haar heen en geniet met me mee van haar onbezorgdheid. Zijn ogen zeggen me alleen dat zijn dag verre van onbezorgd is en zijn hoofd zeker niet leeg…
De dagelijkse nieuwsrubrieken kijkt hij door tijdens zijn ontbijt en daarna kletsen we wat. Op den duur ga ik bezig met de bult was die roept en hij bedenkt zich hoe hij deze dag gaat invullen. Een filmpje of serie  kijken, wandelen, een vriend bezoeken, nog meer wandelen, slapen in de middag, een telefoongesprek met een vriend voeren, naar de psycholoog of de bedrijfsarts. Zomaar wat invullingen van de dag die hem even bezig houden, maar ook afleiding geven of juist wat richting in de chaos in zijn hoofd.

Zijn ogen staan dof, de spanning zit hoog, de moed om iets te ondernemen is deze dag niet aanwezig. Maar daar geeft hij niet volledig aan toe. Hij staat ondanks alles toch op tijd op, trekt de buitenlucht in en neemt het gezelschap van een luisterend oor graag aan.

Wanneer je te maken hebt met psychische problemen kan dit aan de orde van de dag zijn. Maar het kan er ook heel anders uit zien, dat is eigenlijk het grote ‘probleem’ van psychische problematiek. Bij iedereen uit het zich weer anders en de een gaat er op een passieve manier mee om en ligt het liefst de hele dag in bed. Terwijl de ander er een actieve invulling aan geeft om toch maar iets te blijven functioneren.
Die verschillen maken het waarschijnlijk voor de omstanders ook moeilijk om in te zien wat er nu precies gaande is in de psyche van je naaste. En wanneer je niet samenleeft met iemand die daar mee te maken heeft, krijg je ook maar een beperkte inkijk in wat er werkelijk speelt.

Als naaste weet ik inmiddels heel goed wat er gaande is. In zijn ogen zie ik al snel hoe groot de zwarte wolk boven zijn hoofd is. En gek genoeg heeft dat er toe geleid dat je de zwarte wolken van een ander ook eerder opmerkt, al is het soms maar een klein wolkje.
En voor mij is het ook heel gewoon geworden om te vertellen hoe het ‘thuis’ gaat. Het is nu eenmaal de realiteit waarin ik leef en waar we het dagelijks mee moeten doen.
Gelukkig gaat de ene dag beter dan de andere. Dan is er iets meer energie, kunnen er soms dingen ondernomen worden, worden er taken in huis opgepakt. Maar op de dagen dat dat niet zo is, vindt ik ook mijn weg in het omgaan met de ziekte van mijn man.

Natuurlijk is het zwaar wanneer je als gezin geconfronteerd wordt met het dal van een psychische ziekte, maar ondanks die ziekte is mijn man nog steeds de persoon waar ik heel veel van hou! Hij is onder die wirwar in zijn hoofd nog steeds dezelfde en hij is niet zijn psychische ziekte, maar hij heeft een psychische ziekte.
En daar komt bij dat dit een tijdopname is. We doen er namelijk alles aan om met goede hulp toe te werken naar betere tijden. En waar de ene therapie al zijn vruchten heeft af geworpen, kan een andere therapie het volgende deel onder handen nemen.
Het traject van psychische problematiek lijkt voor de buitenwereld vaak zo ontzettend lang te duren. Maar je moet het zien als de heenreis naar een vakantie. Doordat je niet weet waar je heen gaat en de route niet kent lijkt de heenreis veel langer dan de terugreis.
Wanneer je weet wat er aan de hand is, hoort wat er speelt en betrokken bent bij het traject, is het een logische weg die afgelegd moet worden. Misschien nog steeds lang, maar dat zijn de meeste behandelingen van ernstige lichamelijke ziekten ook….

‘Hey, maak depressie bespreekbaar’, is een goede manier om aandacht te vestigen op de realiteit waar veel mensen en gezinnen in de wereld mee te maken hebben. Want hoe stap je over je eigen drempel heen van onwetendheid in het praten over dit onderwerp?
Weet in ieder geval dat eerlijkheid over je eigen gedachten hierover vaak het meest natuurlijk een gesprek invullen: Benoem je onzekerheid, laat je eigen emoties zien, huil mee, vertel het wanneer je even geen woorden hebt, geef een knuffel (evt. nadat je hebt gevraagd of die ander dat fijn vindt) en vul zelf verder maar in wat je hart je ingeeft!

Als ‘vrouw van’ heb ik ervaren dat openheid vaak aanstekelijk werkt. Er zijn zoveel mensen die met hun eigen verhaal komen, wanneer je jezelf kwetsbaar opstelt. Blijkbaar biedt openheid over een kwetsbaar onderwerp een veilige omgeving voor een gesprek.


Wil je meer weten over het omgaan met depressie en psychische ziekten, dan kunnen de volgende sites je misschien verder helpen:

12 januari 2018

ALS IK VAL, ZAL IK WEER OPSTAAN.


Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar het eerste deel van de tekst vind ik nog al wat…. Op één of andere manier lees ik achter deze zin meteen een uitroepteken. En het doet me ook enigszins denken aan een bekende Groningse uitspraak bij mijn ouders thuis: ‘Nait soezen, moar deurbroezen!’
Er zit een gevoel van ‘moeten’ in, waar je haast wat geïrriteerd van kan raken.
Als je valt, in letterlijke of figuurlijke zin, heb je lang niet altijd het idee dat er een moment gaat komen dat je zal opstaan. Sterker nog: soms heb je het gevoel dat je nooit weer op zal staan….
En soms wil je wel eens even zeuren of er even bij stilstaan dat iets even niet helemaal goed ging. En ik denk ook dat het goed is om na een val niet meteen door te gaan, maar om er bij stil te staan wat er is gebeurd.

Ongemerkt heb ik me de Groningse nuchterheid eigen gemaakt in mijn jeugd.  Dat zorgde ervoor dat ik al snel vond dat ik me niet moest aanstellen en gewoon door moest gaan. Kiezen op elkaar en doorgaan…. Na verloop van tijd kwam er dan vaak een moment dat de bom barstte, dan kwamen alle opgekropte emoties er in één keer uit, samen met een heleboel oude koeien en een hoop onzin.
Doordat ik een man heb die zijn emoties wel benoemt, leerde ik langzamerhand om balans te vinden in het uiten van mijn emoties. En ik moet zeggen dat die heftige emotionele uitbarstingen nog maar zelden voorkomen.

De tekst uit Micha wil helemaal niet zeggen dat we na een val meteen weer op moeten staan. Deze tekst zegt dat er een tijd komt dat je zal opstaan, want in het donker, zal God je licht geven!
Hoe uitzichtloos het soms ook lijkt, hoe ontmoedigd je soms ook bent, wanneer je God Zijn gang laat gaan, zal Hij je Zijn licht geven.

Het mooie vind ik dat vooraf aan dit vers Micha het volgende schrijft: ‘Maar ik zal blijven vertrouwen op de Heer. Ik zal wachten op de God die mij redt. Mijn God zal mij horen roepen.’ (Micha 7:7)
Dit spreekt een vertrouwen uit en vanuit dit vertrouwen is er een ‘weten’ dat je na een val weer zal opstaan, omdat God er bij is!

De campagne ‘Hey! Het is oké, maak depressie bespreekbaar!’ is van start gegaan. Mensen die me al langer volgen weten dat in ons gezin het gevecht gaande is tegen psychische ziekte en depressie. En het is heel goed om dit bespreekbaar te maken, want dat geeft mensen de kans om het te begrijpen, ook al kunnen ze zich er zelf niets bij voorstellen.
Ik voel me door onze situatie erg verbonden met de verzen uit Micha. Ik merk de laatste tijd zo’n vertrouwen in Gods aanwezigheid en de onmenselijke rust die ik heb, geeft me dat vertrouwen. En daarom heb ik het geduld om God hierin Zijn werk te laten doen, want ik weet dat Hij ons hoort.

Ook dit jaar gaan we weer een nieuw traject in van een behandeling. De afgelopen jaren zien we in onze strijd ook steeds weer het vallen en opstaan terug komen. Net wanneer je denkt dat het weer de goede kant op gaat, ontdek je dat andere dingen zichtbaar worden waaraan nog hard gewerkt moet worden. Dat voelt dan weer als vallen….
Maar als ik het grotere plaatje bekijk, dan denk ik dat we zo’n 2,5 jaar geleden zijn gevallen en in de afgelopen jaren stukje voor stukje bezig zijn om op te staan!
Soms val je en is het een heel proces voordat je weer rechtop staat. Maar dat proces zorgt er dan denk ik wel voor dat wanneer je weer staat, je steviger op je benen staat!

Wat is het een genade dat we de weg die we gaan, niet alleen hoeven te gaan, want:
‘U bent voor mij als een lamp, Heer, want U brengt licht in mijn duisternis. Met U durf ik een heel leger aan. Met U spring ik over een muur. Wat God doet is volmaakt. Wat Hij zegt is altijd te vertrouwen. Hij beschermt iedereen die naar Hem toe komt voor hulp. Er is geen andere God dan de Heer! Er is geen andere rots dan onze God! Alleen Hij is de rots onder onze voeten. Hij maakt mij sterk. Hij zorgt ervoor dat ik alles aan kan. Hij maakt mijn voeten zo behendig als die van een hert. Zelfs op de hoogste toppen zorgt Hij dat ik stevig sta. Hij leert me hoe ik moet strijden, zodat ik koperen bogen kan spannen.’ (Psalmen 18:29-35)

Op hetzelfde moment dat ik dit schreef en de tekst bij deze foto maakte, maakte mijn vriendin Francien de onderstaande foto met tekst! Zo passend bij elkaar en daarom voeg ik het hier toe! God heeft iets met ons te delen; met de zonnestralen door de wolken heen, door Zijn woord en door liederen.

www.walkingbygrace.nl